W kolejnych latach wielokrotnie wracała na opolską scenę, prezentując m.in. utwory „O niebieskim pachnącym groszku”, „Widzisz mały”, „Szpetni czterdziestoletni” czy „Kiedy mnie już nie będzie”.
Jednym z jej najważniejszych osiągnięć reżyserskich był opolski koncert „Zielono mi” – hołd dla Agnieszki Osieckiej. W 2015 roku otrzymała Grand Prix za „całokształt opolski”, a pięć lat później – Nagrodę 100-lecia ZAiKS-u.
Reżyserka spektakli i telewizji. Twórczyni warszawskich scen
Magda Umer miała ogromny wpływ na kulturę teatralną Warszawy. Reżyserowała spektakle w najważniejszych stołecznych teatrach, w tym:
-
„Chlip Hop, czyli nasza mglista lap top lista” w Teatrze Ateneum,
-
„Biała bluzka 2010” w Och-Teatrze,
-
„Pod mocnym Aniołem” w Teatrze Polonia.
Twórczość Magdy Umer – albumy, przeboje, współpraca z mistrzami słowa
W jej repertuarze znalazły się utwory największych polskich autorów: Agnieszki Osieckiej, Jeremiego Przybory, Wojciecha Młynarskiego i Jonasza Kofty. To właśnie interpretacje ich tekstów przyniosły Umer uznanie.
Wśród najważniejszych albumów artystki znajdują się:
-
„Magda Umer”,
-
„Odtąd – do jutra”,
-
„Noce i sny”,
-
„Wciąż się na coś czeka”,
-
„Gdzie ty jesteś, Boże”.
Do najbardziej znanych utworów należą m.in. „Oczy tej małej”, „Miłość w Portofino”, „I wciąż się na coś czeka” oraz „Kroplą deszczu namaluję cię”.
Jako reżyserka współpracowała z wybitnymi nazwiskami polskiej kultury – m.in. Kabaretem Starszych Panów, Krystyną Jandą i Andrzejem Poniedzielskim. To ona stworzyła popularny spektakl „Zimy żal”, poświęcony twórczości Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego.
Życie prywatne. Rodzina, która była dla niej najważniejsza
Mężem Magdy Umer był zmarły w 2019 roku Andrzej Przeradzki – przedsiębiorca, ojciec ich syna Franciszka. Starszy syn, Mateusz, pochodzi z wcześniejszego związku artystki. To właśnie oni przekazali informację o śmierci matki.
Odeszła „pani od poezji”. Pamięć o artystce pozostanie
Magda Umer zmarła w wieku 76 lat, pozostawiając po sobie ogromny dorobek artystyczny, który od lat zajmuje wyjątkowe miejsce w polskiej kulturze. Jej interpretacje poetyckich tekstów ukształtowały wrażliwość kilku pokoleń słuchaczy, a współtworzone w Warszawie spektakle stały się ważnym elementem historii stołecznych teatrów.
