Most Krasińskiego to historia inwestycji, która jest jedną z najdłużej przekładanych w czasie. Pierwsze koncepcje jej utworzenia datują się jeszcze w okresie międzywojennym. Po wojnie w czasie podnoszenia Żoliborza ze zniszczeń wojennych i podczas porządkowania ulicy Krasińskiego nadano jej kształt szerokiej arterii z rezerwą zieleni pod torowisko dla tramwajów. To znak, że także wtedy myślano o przeprawie łączącej dzielnice Żoliborz i Bródno.Ostatni raz na poważnie koncepcja byłą rozważana na początku tego wieku.
Budowa mostu Krasińskiego wynika z zapisów projektu Strategii Warszawa 2040+. Dokument ten powstał równolegle z projektem planu ogólnego Warszawy i 14 listopada trafił do konsultacji. Strategia i plan ogólny określają kierunki rozwoju przestrzennego stolicy.
Most Krasińskiego według koncepcji z września 2006 roku
Nowa trasa tramwajowa z Żoliborza na Bródno
W strategii znalazły się m.in. zapisy dotyczące tego, jakie inwestycje w transport publicznych chce zrealizować Warszawa. Na liście tras tramwajowych, których realizacja jest planowana w kolejnych latach, znalazła się m.in. budowa trasy tramwajowej w ciągu ul. Zygmunta Krasińskiego, mostu Z. Krasińskiego i ul. Budowlanej.
Odcinek ten zaczynałby się na placu Wilsona na Żoliborzu przez ul. Krasińskiego i most prowadziłby poprzez ul. Budowlaną, Matki Teresy z Kalkuty i św. J. Odrowąża na Targówku. Jednocześnie byłby częścią dłuższej trasy tramwajowej wiodącej na Zieloną Białołękę. Krzyżowałby się też z istniejącą linią tramwajową prowadzącą z Pragi na Żerań. W projekcie Strategii Warszawa 2040+ został oznaczony jako trasa planowana do realizacji do 2044 r.
