Warszawiacy, którzy chcą odpocząć od gwaru miasta, nie muszą planować długiego urlopu. Wokół stolicy jest wiele kierunków idealnych na jednodniowe wycieczki. To sposób na odpoczynek i poznawanie nowych miejsc.
Oto cztery propozycje wycieczek, które powinny zadowolić zarówno wielbicieli turystyki pieszej, jak i rowerzystów.
Reklama
Leśna wyprawa do Kampinoskiego Parku Narodowego
Kampinoski Park Narodowy to idealnie miejsce na jednodniowe wycieczki z Warszawy. Jest położony tuż u jej północno-zachodnich granic. Można tu bez problemu dojechać komunikacją miejską (miejskie autobusu dojeżdżają do różnych miejscowości lub przystanków położonych na pograniczu Warszawy i Kampinosu, np. linia 150, 210 czy 110). Na terenie parku istnieje 12 polan wypoczynkowych (na polanach Jakubów oraz Lipków dostępne są place zabaw dla dzieci).
Park to idealne miejsce do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej, narciarstwa biegowego oraz jazdy konnej wierzchem. Rowerem można poruszać się po szlakach pieszych (jednak to piesi mają na nich pierwszeństwo).
Liczba szlaków i miejsc do zobaczenia na terenie parku sprawia, że może on być celem co najmniej kilku, jak nie kilkunastu różnych wycieczek. Można je dopasować do własnych sił i możliwości (biorąc pod uwagę długość trasy, sposób poruszania się po parku, formę dojazdu), jak i zainteresowań (czy zależy nam głównie na kontakcie z przyrodą, czy stawiamy również na zobaczenie miejsc związanych z historią Polski i historią samego parku – a tych na jego terenie nie brakuje).
Reklama
Reklama
Dobrym pomysłem na spędzenie jednego dnia w Kampinosie jest na przykład trasa Dziekanów Leśny – Muzeum - Miejsce Pamięci Palmiry – Dziekanów Leśny (pomysł na trasę zaczerpnięty z bloga przekraczajacgranice.pl). Trasa liczy niecałe 18 km. To pomysł na dłuższą wycieczkę pieszą lub krótszą rowerową. Pokonanie pieszo tej trasy zajmuje ok. 5-6 godzin. Wybierając ją robimy pętlę wokół Obszaru ochrony ścisłej Sieraków (a końcowy fragment tej trasy prowadzi przez sam obszar).
Z Warszawy do Dziekanowa Leśnego można dojechać linią 150, która wyrusza z pętli Metro Młociny (jeśli nie ma korków, dojazd zajmuje ok. pół godziny). Na szlak wyruszamy spod Szpitala Dziecięcego w Dziekanowie (przystanek końcowy 150, niedaleko jest też parking). Wchodząc do parku pierwszy, krótki odcinek pokonujemy szlakiem zielonym. Na pierwszym rozwidleniu, przy kamieniu upamiętniającym Andrzeja Zboińskiego, pomysłodawcę Pieszego Maratonu w Puszczy Kampinoskiej, kierujemy się na szlak czerwony, na tym etapie prowadzącym głównie przez młody las sosnowy. Po drodze mijamy m.in. Mogilny Mostek i Długie Bagno.
Puszcza Kampinoska
Foto: Artur Bogacki
Mniej więcej w połowie naszej pętli znajduje się muzeum i cmentarz w Palmirach (wyprawę leśnym szlakiem można więc połączyć z krótkim zwiedzaniem tego miejsca). Przy Palmirach schodzimy ze szlaku czerwonego i wchodzimy na szlak niebieski, kierując się do osady leśnej Pociecha, w stronę krzyża „Jerzyków”- symbolicznej mogiły żołnierzy Powstańczych Oddziałów Specjalnych „Jerzyki”. Przy pomniku odbijamy ze szlaku niebieskiego i kierujemy się na szlak zielony, który poprowadzi nas z powrotem do Dziekanowa Leśnego. Fragment tej trasy pokrywa się ze Ścieżką Dydaktyczną „Do Starego Dębu” wytyczoną przez Obszar ochrony ścisłej „Sieraków”. Nawet niewprawione oko z łatwością dostrzeże, że las ma tu zupełnie inny charakter niż sosnowy bór, który mijaliśmy wcześniej.
W zależności od potrzeb i możliwości trasę Dziekanów Leśny-Palmiry-Dziekanów Leśny można podzielić na pół i zdecydować się na przykład na dłuższe zwiedzanie muzeum w Palmirach (warto) i przejście Ścieżką Dydaktyczną „Wokół Palmir” (niecałe 2 km). Z Palmir można wrócić bezpośrednio do Warszawy linią 800 kursującą na trasie Muzeum-Palmiry – Metro Młociny od kwietnia do października (dojazd ok. pół godziny).
Wyprawa do Twierdzy Modlin
Twierdza Modlin to unikatowa sieć fortyfikacji wojskowych położona u zbiegu Wisły, Narwi i Wkry, ok. 30 km na północny zachód od Warszawy, znajdująca się na terenie Nowego Dworu Mazowieckiego. To doskonały przykład architektury obronnej. Na jej terenie znajduje się np. najdłuższy budynek w Europie – koszary liczące 2250 m długości.
Reklama
Twierdza Modlin to ogromny teren, na którym można spędzić czas na wiele sposobów. Dużym powodzeniem cieszą się zorganizowane wycieczki po Twierdzy (dzienne i nocne), ale można obejrzeć ją również samodzielnie, np. rowerem, dopasowując do siebie proporcje między zwiedzaniem a rekreacją.
Aby ułatwić sobie zwiedzanie, warto odwiedzić Punkt Informacji Turystycznej Lokalnej Organizacji Turystycznej przy ul. Baśki Murmańskiej 164 (parterowy długi budynek za tablicą informacyjną przy ul. Ledóchowskiego), gdzie można otrzymać pakiet informacji oraz mapkę. Wybierając się do Twierdzy warto przygotować się na to, że tylko jej część będzie w pełni dostosowana do ruchu turystycznego i do zwiedzania.
Do Twierdzy można dojechać własnym autem (autem można również poruszać się po jej terenie). Jednak między Warszawą a Modlinem jest też dobre połączenie kolejowe (przystanek Modlin), odległość do Twierdzy z przystanku PKP to ok. 2 km. Można tę trasę pokonać także pieszo, idąc w dół ulicą Mieszka I (jadąc z Warszawy – odwrotnie do kierunku jazdy, w stronę mostu). Osoby, które zdecydują się wysiąść w Nowym Dworze Mazowieckim, mogą dojechać do Twierdzy lokalną komunikacją.
Świdermajery i Świder w Otwocku
Otwock to podwarszawskie miasteczko, dawniej miejscowość letniskowa i sanatoryjna, położona ok. 25 km na południe od Warszawy. Dziś jej główną atrakcją są domy w stylu świdermajer. Turystów przyciągają również malownicze tereny i plaża nad rzeką Świder. Z Warszawy do Otwocka można bez problemu dostać się na przykład pociągiem. Można tu również dojechać rowerem (np. trasą przez Wał Miedzeszyński i Nadwiślańską, z której skręcamy w stronę Józefowa i obrzeżami Józefowa, czyli ulicą Wawerską, dojeżdżamy do Otwocka, trasa ma ok. 30 km).
Opuszczony dom drewniany. Świdermajer w Otwocku
Foto: Adobe Stock
Reklama
Sam Otwock można zwiedzać zarówno rowerem, jak i pieszo. Dobrym pomysłem może być skorzystanie z gotowych tras wędrówek pieszych i rowerowych przez Otwock o zróżnicowanej długości i stopniu trudności, które można znaleźć na oficjalnej stronie miasta (zakładka Turystyka). Doświadczeni podróżnicy podpowiadają też, że jeżeli zależy nam szczególnie na obejrzeniu świdermajerów, najlepszą porą roku na zwiedzanie Otwocka będzie późna jesień, zima i wczesna wiosna (wtedy wszystkie domy są najbardziej widoczne, bo nie zasłaniają ich liście drzew). Z kolei latem warto wybrać się nad Świder, na przykład na plażę miejską w Otwocku.
Wycieczka nad Zegrze
Zalew Zegrzyński o kolejny popularnych kierunek krótkich, jednodniowych wycieczek. Najbardziej oczywistym sposobem spędzania czasu nad Zegrzem jest plażowanie i sporty wodne. Jednak również miłośnicy turystyki pieszej i rowerowej znajdą tu coś dla siebie.
Zalew Zegrzyński (nazwa potoczna, najczęściej używana, oficjalna nazwa to Jezioro Zegrzyńskie) jest zbiornikiem retencyjnym utworzonym na Narwi, ma powierzchnię ponad 30 km kwadratowych. Od północnych granic Warszawy do Zegrza jest ok. 16 km. Popularne plaże publiczne znajdują się w Nieporęcie, Serocku i Wieliszewie. Każda z tych miejscowości może być punktem docelowym wycieczki nad Zegrze, ale może być również punktem startowym wycieczek pieszych i rowerowych wokół zalewu.
Dla miłośników turystyki rowerowej dobrą inspiracją, jeśli chodzi o trasy wokół Zegrza, mogą być na przykład propozycje przygotowane przez Stowarzyszenie na Rzecz Promocji i Rozwoju Zalewu Zegrzyńskiego. Na stronie https://jeziorozegrzynskie.info/mapy/ można znaleźć gotową mapę ze szlakami o różnej długości (od niecałych 20 km do ponad 35 km, z przeprawami przez Zegrze).
Reklama
Do Zegrza można też dojechać rowerem. Jednym z najczęściej wybieranych przez rowerzystów punktów startowych są okolice Kanału Żerańskiego. Nad Zegrze można też dojechać transportem publicznym (np. do Nieporętu dojeżdżają linie 705, 735 i 736 ZTM Warszawa; startują one z pętli Metro Marymont).
Ciekawym sposobem na to, by dostać się nad Zegrze w sezonie wiosenno-letnim jest rejs statkiem do Serocka. Pływa on na trasie: Żerań (przystań przy przystanku Cementownia 02) – Kanał Żerański – Jezioro Zegrzyńskie – Serock i z powrotem. Rejsy organizowane są przez ZTM Warszawa. Trasa rejsu prowadzi fragmentem wodnego szlaku Batorego. W drodze do Serocka statek dodatkowo podpływa pod ruiny starego mostu z 1897 roku, który został wysadzony przez wycofujące się wojska rosyjskie w 1915 roku. W Serocku wycieczkowicze mają około dwugodzinną przerwę na spacer czy odpoczynek na plaży. Bilety dostępne są stacjonarnie w POP Metro Dworzec Wileński lub online (bilety24.pl). Promem można przewozić rowery. Rejsy te cieszą się dużym zainteresowaniem. Wszystkie bilety online na sezon 2025 w czerwcu były już wyprzedane.
