Koncepcja zagłębienia Wisłostrady w tunelu, która miała połączyć Stare Miasto z brzegiem rzeki, od lat pozostaje w sferze planów i wizji. Teraz jednak temat powraca za sprawą radnej m.st. Warszawy Marty Szczepańskiej, która złożyła interpelację do prezydenta Rafała Trzaskowskiego, domagając się odpowiedzi na pytanie o przyszłość tej gigantycznej inwestycji. Dokument jest formalnym krokiem mającym na celu ponowne wprowadzenie sprawy do debaty publicznej i zmuszenie władz miasta do zajęcia stanowiska.
Wisłostrada - hałaśliwa bariera urbanistyczna
Wisłostrada, biegnąca przez całą długość miasta od Lasu Bielańskiego aż po ulice Solec i Czerniakowską, jest jednym z najbardziej hałaśliwych szlaków komunikacyjnych w Warszawie. Jak wskazuje radna w swojej interpelacji, problem ten został odnotowany w Programie Ochrony przed Hałasem z 2024 roku.
Trasa przebiega w bezpośrednim sąsiedztwie cennych obszarów chronionych w ramach sieci Natura 2000, placówek opieki zdrowotnej i terenów rekreacyjnych, a generowany przez nią hałas i ruch drogowy znacznie obniża jakość życia mieszkańców i użytkowników tych przestrzeni. Mimo, że Warszawa od lat przeznacza znaczne środki na rewitalizację bulwarów nad Wisłą, budowę kładki pieszo-rowerowej czy dalsze działania nad rzeką, problem Wisłostrady jako bariery, odcinającej miasto od rzeki, pozostaje nierozwiązany. Co więcej, jak zauważa radna, miasto nie planuje nawet montażu ekranów akustycznych ani innych prostszych rozwiązań.
Tunel, park i bulwary – jak to wygląda w Europie?
Wizja zagłębienia Wisłostrady pod ziemię to nie tylko sposób na walkę z hałasem, ale przede wszystkim szansa na stworzenie nowej, zielonej przestrzeni w sercu miasta. Koncepcja ta, jak przypomina radna Szczepańska, pojawiła się już w 2018 roku, a w bieżącym roku była ponownie prezentowana jako część szerszej wizji zagospodarowania nabrzeża Wisły. Tego typu inwestycje są już jednak rzeczywistością w wielu innych europejskich metropoliach, co radna podaje jako przykład. W Madrycie w latach 2005-2008 trasę M-30 schowano pod ziemię, a na jej miejscu powstał park Madrid Río. Z kolei w Pradze w 2015 roku oddano do użytku tunel Blanka, co pozwoliło przekształcić miejską przestrzeń w tereny rekreacyjne. Podobne rozwiązanie zastosowano w Sztokholmie, gdzie od 2004 roku działa tunel Södra länken, znacząco poprawiając jakość życia w gęsto zaludnionej dzielnicy miasta.