Decyzję podjął Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków, co podkreśla unikalną wartość historyczną i artystyczną tego kompleksu. Obiekty, wzniesione w latach 1951-1955 z wykorzystaniem reliktów przedwojennych kamienic, stanowią świadectwo powojennej odbudowy stolicy i łączenia różnych stylów architektonicznych.
Unikalne połączenie stylów i historii
Jak wskazuje w uzasadnieniu Marcin Dawidowicz z MWKZ, zespół budynków przy Al. Jerozolimskich to przykład powojennej próby połączenia dziedzictwa modernizmu, estetyki socrealistycznej z przedwojenną zabudową wielkomiejską. Projekt, którego autorem był m.in. Zygmunt Stępiński, połączył cztery budynki wspólną, monumentalną elewacją. Stanowił zapowiedź urbanistycznych rozwiązań, które później zyskały pełne zastosowanie na osiedlach MDM i Muranów.
Wartość historyczna kompleksu wynika nie tylko z wykorzystania fundamentów i murów dawnych kamienic, ale także z pracy zespołów architektów pod kierownictwem Lecha Tomaszewskiego i Zygmunta Stępińskiego. Projektanci, m.in. Jerzy Łowiński, Jerzy Pełka i Jan Górecki, spójnie połączyli różne bryły, zachowując jednocześnie ich indywidualne cechy.
Gmachy w Alejach Jerozolimskich (m.in. ten pod numerem 30) wykorzystują fundamenty i mury dawnych kamienic
