Kim był Jarosław
Klejnocki?
Klejnocki był absolwentem XLII Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Warszawie oraz Polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Był współautorem (wraz z Barbarą Łazińską i Dorotą Zdunkiewicz-Jedynak) podręczników do nauki języka polskiego w szkołach ponadgimnazjalnych („Słowa i teksty”). W latach 1988–2008 uczył języka polskiego w stołecznych liceach (XVII LO im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, gdzie przez dwa lata był wicedyrektorem i 42. Niepublicznego Liceum Ogólnokształcącego). W latach 1990–1991 był także wizytatorem szkół średnich w warszawskim Kuratorium Oświaty i Wychowania, a w latach 1991–1992 nauczycielem – konsultantem w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli.
Był związany z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie w roku 1988 obronił pracę magisterską („Żywioł autobiografizmu w wybranych utworach Tadeusza Konwickiego po 1956 roku”) oraz doktorat traktujący o poezji Adama Zagajewskiego (w 2001 roku, wydany później w formie książkowej: „Bez utopii? Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego”, 2002). Habilitował się na Wydziale Polonistyki UW (na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pod tytułem „Przez wiersze. Szkice interpretacyjne”) w październiku 2017 roku.
Pracował jako adiunkt na Wydziale Polonistyki UW (specjalność: metodyka nauczania, polska literatura współczesna, teoria i praktyka interpretacji oraz recepcji). W latach 2005–2007 kierował Zakładem Edukacji Literackiej w Instytucie Literatury Polskiej UW, w latach 2007–2008 był p.o. zastępcy Dyrektora Instytutu Polonistyki Stosowanej UW.
Stypendysta rządu USA (1992) oraz programu Research Support Scheme (RSS) dla naukowców z Europy Środkowo-Wschodniej (1996–1999). Wielokrotnie otrzymywał stypendium naukowe JMR Uniwersytetu Warszawskiego oraz stypendium twórcze Ministra Kultury RP. W roku 2011 uhonorowany Nagrodą Światowego Dnia Poezji, ustanowioną przez UNESCO. Był redaktorem Zeszytów Poetyckich.
W sierpniu 2009 rozpoczął pracę w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, 1 stycznia 2010 został p.o. dyrektora tej instytucji, a od 1 lipca 2010 – jej dyrektorem. Funkcję tę pełnił do 2024 r.. W grudniu 2016 roku, decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, uzyskał tytuł kustosza dyplomowanego.
